Este trabajo concentra las conclusiones presentadas en una serie de seminarios a lo largo de 2024, tras haber sido publicado el Estudio EDI sobre los Procesos de Desinstitucionalización y Transición hacia Modelos de Apoyos Personalizados y Comunitarios, realizado en el marco de la Estrategia Nacional de Desinstitucionalización en España, por el IDHPB. Estas conclusiones presentan un diagnóstico de la salud del modelo de cuidados y apoyos basados en la institucionalización y segregación de las personas, así como su contrapunto: la vida (...) elegida en la comunidad desde un marco de derechos humanos. (shrink)

When the conquerors arrived in the Valley of Mexico, they were amazed at the creations of the culture inherited from the Toltec tradition. With the prurpose of acknowledging this culture, this paper points out that words such as truth, thinking, and doubt have a very different connotation in modern European philosophy, to the Anahuac culture, which flourished in the Valley of Mexico between the 9th and 16th centuries. This writing presents a comparison of the process to obtain true knowledge according (...) to the rationality of the Nahua world of the 16th century and three authors of European modernity: Descartes, Kant and Hegel. Modernity is found to present a dominant and egocentric subject with self-referential thinking. In the Nahua culture the ideal is the man with a "heart of stone" and a "wise face" who seeks what is true, what has roots, and expresses it through poetry, “the flower and the song”. (shrink)

El judaísmo posee diversos matices culturales, con características implícitas de la vivencia religiosa según la perspectiva filosófica de Abraham Heschel. Se repasan aspectos biográficos y contextuales de Heschel, a la vez que alude a la importancia que tienen el conocimiento, el compromiso y la celebración en la cosmovisión judía. Se vincula el misticismo con algunas actitudes concretas de la observancia judía, tales como la disposición al estudio, el seguimiento de la Torá y la piedad, y se señala la asociación entre (...) el compromiso espiritual del judaísmo y su concepción de entrecruce de lo infinito y lo finito. (shrink)

This article addresses some of the central aspects of the philosophy proposed by Philip Mainländer. The intention is focused on glimpsing the implications of this author’s thinking, mainly with regard to the attitude derived from the contemplation of the extermination of the human as a consequent solution to the suicide and death of God. The intention of man in the world is analyzed from this perspective and links are offered with authors who have welcomed the rugged and complex paths of (...) compromised nihilism. The text ends with a series of alternatives for the redemption of the human through a philosophy about death and not as a function of death itself. (shrink)

La vuelta de los comunes ha sido la respuesta contrahegemónica más clara del siglo pasado frente al modelo neoliberal de cercamiento y extracción en los sures geográficos y políticos del mundo, específicamente en América Latina. Esto ha probado que los comunes no son solo un hecho existente en la realidad social rural y urbana, sino que, pueden ser vistos desde la óptica institucional y, sobre todo, como un proceso cultural cuyo alcance transformador viene a dar un nuevo valor a estructuras (...) jurídicas y políticas. En el contexto de la pandemia, los comunes han demostrado ser necesarios para responder a las crisis colectivas que afrontamos. Son una resistencia fundamental que busca comunizar los derechos a través de la reapropiación de los espacios que permiten la reproducción de la vida. (shrink)

El artículo inicia con un análisis respecto a la posición de Nishitani en la escuela de Kioto y el peso de la misma en la filosofía occidental. Análogamente, la intención del texto es favorecer la distinción entre los conceptos de nihilidad y vacuidad, ambos presentes en Nishitani, particularmente en su concepción sobre la religión; en tal sentido, se aborda la función de la vivencia de nihilidad y la inapropiada estrategia religiosa de eludir la vivencia de la vacuidad, con lo cual (...) se obstaculiza la experiencia trascendental auténtica. Contrariamente, se propone que cuando la religión es un camino facultativo, orienta a la noción de una nada absoluta o una nada de la Deidad, preámbulo obligado para la comprensión de la filosofía espiritual de Nishitani. (shrink)

This paper explores how the Codex de la Cruz Badiano illustrates the ability of indigenous Mexicans to appropriate European forms to their own ends, even when seemingly conforming to European traditions and theories. To fully appreciate the Codex readers must reevaluate the concepts of literacy and cultural assimilation in the light of the bicultural nature of sixteenth-century Mexico. The European "contamination" seen by many scholars might actually reflect indigenous ethnocentricity and misinterpretation of European texts, rather than the wholesale acceptance of (...) European culture. (shrink)

Cuauhtémoc HERNÁNDEZ MARTÍNEZ Editorial Universidad de Guanajuato, 2019, 213 pp. Guanajuato, ISBN : 978-607-441-688-6 ISBN : 978-607-441-689-3.

Resumen El principal objetivo de este escrito reside en mostrar algunos de los elementos esenciales del proyecto eckhartiano que están fusionados con una mística nihilista que observa en la nada una manifestación de la deidad, es decir, una Nadeidad. De hecho, en este artículo se introduce el término referido, comprendiéndolo como una propuesta sobre las maneras de concebir a lo sagrado a partir de la contemplación de la Nada. La atención se centra en algunos sermones elaborados por Eckhart, en dos (...) de sus tratados y en la Bula con la que fueron prohibidos sus escritos.The main objective of this piece resides in demonstrating some of the essential elements of the Eckhartian Project that are fused to a nihilistic mysticism that observes a manifestation of the deity in nothingness; this is to say, a Nothingeity. In fact, said term is introduced in this article, understanding it as a proposal about the manners in which to conceive that which is sacred, based on the contemplation of Nothingness. The attention is centered on some of the sermons elaborated by Eckhart, on two of his treaties and on the Bull, with which his writing was prohibited. (shrink)

El asombro ante lo sublime no siempre produce una reacción teísta; de hecho, el reconocimiento de lo absoluto puede conducir a la desacreditación de las representaciones sobre la divinidad e, incluso, a la suspensión del juicio en torno a su existencia. Cuando absoluto no se asocia con algún tipo de personificación, produce incertidumbre. Si nuestros conocimientos están construidos a partir de elaboraciones ficticias, lo único que resta es reconocer la ignorancia. Aceptarlo así no conduce a la negación de los saberes, (...) sino a mostrar escepticismo ante lo sabido. En otras palabras: no saber implica mantener la incertidumbre. Contamos con saberes que delimitan nuestro posicionamiento ante lo que creemos que es real, pero no somos poseedores, en el punto de vista del escéptico, de ningún saber que se sustente en una verdad de la que no se pueda dudar. Visto así, el escéptico muestra respeto a lo absoluto al desistir de afirmar cualquier cosa sobre tal. (shrink)

En el presente artículo se pretende clarificar el significado del pathos de lo divino como atributo de la emocionalidad en Dios. Son señalados algunos aspectos esenciales de la tradición judía, refiriendo los vínculos y controversias temáticas entre Heschel, Maimónides y Spinoza en torno a los atributos de Dios y su relación con los hombres. También se alude la crítica que Spinoza dirigió a la tradición judía y las consecuencias de esa actitud para el pensador holandés, incluyendo el rechazo de otros (...) eruditos del judaísmo. Por último, se explican algunas de las confrontaciones recientes hacia la concepción antropomórfica de lo divino y las implicaciones de asumir que Dios tiene emociones. (shrink)

En las siguientes páginas el lector encontrará una propuesta de concepción antropológica derivada de asumir filosóficamente a la nada. La intención de este artículo es expresar veinte consecuencias concretas derivadas de ser un nihilista comprometido en el mundo contemporáneo. Entre otras cosas, la concepción antropológica propuesta en estas líneas es congruente con el hecho de que el humano es debido a su propia nada y que sólo puede creer que conoce, que es arrojado al mundo, que su voluntad es imaginaria (...) y que es increado, finito, contingente, temporal, leve, sin certezas y sin sentido; en el artículo se explica, igualmente, la necesidad humana de crear dioses y lo que el hombre vive tras saberse móvil en un mundo que está inserto en el caos y en el cosmos simultáneamente. (shrink)

El artículo contiene un conjunto de reflexiones en torno al cambio que corresponde al hombre cuando es capaz de reconocerse ante el abismo de la nada. Obviamente, este encuentro con la nada genera angustia, la cual puede ser un obstáculo para la liberación. De tal modo, la intención de este texto es presentar a la angustia como una consecuencia de la incertidumbre, la cual es propiciada por la necesidad humana de tener todo bajo control; en ese sentido, superar la angustia (...) ante la nada permitirá que el hombre la reconozca como una pauta y posibilidad de liberarse de las estructuras que asfixian y condicionan al individuo. Bajo esa óptica, el artículo termina refiriendo el carácter ineludible del cambio y la importancia de reconocer, como seres humanos del mundo contemporáneo, la nada implícita en el ser. (shrink)

RESUMEN El presente artículo pretende ofrecer un breve recorrido por algunos aspectos del pensamiento filosófico y teológico de Abraham Heschel, un rabino polaco del siglo XX, conocido por ser asesor y maestro espiritual de Luther King. El texto inicia presentando algunos aspectos biográficos y contextuales de la vida de Heschel. Luego de ello se aluden las pautas centrales de su crítica a la religión, resaltando la intención auténtica de la misma y mostrando los peligros de separarla de la razón. Se (...) denuncia la simulación de Dios en las religiones y el daño social que estas ocasionan cuando no favorecen la autocrítica y eluden su colaboración en el desarrollo social. ABSTRACT This article aims to provide a brief summary of some aspects of the philosophical and theological thought of Abraham Heschel, a Polish rabbi of the 20th century, known for being an advisor and spiritual teacher to Luther King. The text begins with some biographical and contextual aspects of Heschel's life. After that, the central guidelines of Heschel's critique of religion are alluded to, highlighting the authentic intention of religion and showing the dangers of separating it from reason. The simulation of God in religions and the social damage that these cause when they do not favor self-criticism and avoid their collaboration in social development are denounced. (shrink)

El artículo plantea distintas concepciones que algunas tradiciones filosóficas y religiosas, tanto de Oriente como de Occidente, han mantenido en torno a lo que es el espíritu y la manera de concebirlo. Se analiza la noción de Alianza entre Dios y el hombre y la personalización del espíritu que deriva de ello en el judaísmo; además, se exponen los argumentos que confrontan tal posición y se debate en torno al finalismo espiritual, aludiendo tanto a Spinoza como a Nagarjuna. Con todo (...) ello, se observará que la filosofía, ya sea como herramienta o modo de vida, constituye un antecedente necesario para considerar la metafilosofía, la cual se alude en la tercera parte del texto. (shrink)

La investigación aborda el dilema que implica la relación entre economía y ética, el cual se deriva de la separación entre filosofía moral y economía positiva. Analizarlo a través de la teoría del bienestar permite acercarse a los preceptos de un cognitivismo ético o de psicología moral, mediante una propuesta distinta de individuo representativo. La finalidad es ofrecer algunos elementos para observar a la economía desde otra perspectiva, al estrechar los lazos teóricos con la ética.

In lieu of an abstract, here is a brief excerpt of the content:preface This special issue of Feminist Studies presents an eclectic view of women ’s friendships from across Western history and from several different cultures. Several of the articles question whether identity or sameness is a prerequisite for friendship and ask what friendships across difference look like, including charting the difficulties of making and sustaining such friendships. The articles in this issue contrast the variety and functions of women’s friendships (...) with the narcissistic masculinist ideals of classical Western thought about friendship in which friends serve as reflections of a person—typically a male and upper-class person. The authors in this issue present women’s friendships that are more pragmatic and more vulnerable and that contend more fully with difference. Some authors reflect on the high expectations placed on friendship within Second Wave feminism in the United States, noting how competition and feelings of betrayal can suffuse friendships; others trace more autonomous, productive, and forgiving contemporary visions of friendship. The issue opens with Susan Van Dyne’s archival study of student friendships in a pioneering US women’s college, revealing how love, flirtation, and desire between women was expressed in Smith College’s class of 1883. In another historical study, sociologist Harriet Bjerrum Nielsen contrasts the narratives of Norwegian girls and young women from the late nineteenth century with those of present-day women and girls, noting differences between rural and urban contexts. Ivy Schweitzer 272Preface surveys classical Western masculinist ideals of friendship from Aristotle to Montaigne and traces the transformation of this tradition into the present quest for equality without hierarchy. Alexandra Verini addresses models of female friendship in the European Middle Ages, arguing that Christine de Pizan and Margery Kempe illustrate a “viable female alternative ” to classical models. The vulnerability of women’s close relationships comes to the fore in Nancy K. Miller’s moving elegies for deceased feminist friends, while Judith Taylor explores the more open and autonomous friendships adumbrated in contemporary fictions by Zadie Smith and Jillian and Mariko Tamaki, themes also addressed in Judith Kegan Gardiner’s review essay of advice books on friendships between women and other studies of women’s friendships. Richa Nagar’s interview articulates an ideal of feminist friendships that “enable continuous evolution of our beings and mindsets... without feeling threatened by one another.” If our articles focus on the close bonds between women, our News and Views pieces in this issue point to collective ties formed in response to political and social threats: Dalia Abd El-Hameed and Nadine Naber describe responses by Egyptian feminists to government crackdowns, and our forum “Orlando: Observances” offers a selection of first-person accounts from vigils organized to mark the massacre at the Pulse nightclub this summer. This issue also presents internal negotiations of identity, identification, and body image in Stephanie Han’s short story and in the vivid and bold transgressions of Wangechi Mutu’s collages as described by Sarah Jane Cervenak. In “‘Abracadabra’: Intimate Inventions by Early College Women,” Susan Van Dyne takes us on a fascinating journey into the “the early formation of a homosocial student culture and the bonds between women” at Smith College in the late nineteenth century. Mining an archive of diaries, letters, photos, and other materials from a group of friends from the class of 1883, she focuses on two kinds of written evidence: one, the inchoate expressions of homoerotic desire in one student’s journal at a moment when “lesbian” did not yet exist as an identity, and the other, a love poem to two students, written as a parody by one of their women professors, but which reverberated beyond the college and ignited male opprobrium. In her discussions of these developments, rather than ascribing identity, Van Dyne navigates the “messiness” of the archive, keeping her eye trained on the “only partially intelligible strategies of self-representation that can’t be translated or reduced to the modern Preface 273 language of sexual self-recognition.” What is most surprising in her account is not that young women would feel desire for one another, nor that male peers or authorities might find this threatening, but that the fabric of the students’ homosocial community had such resilience, nurturing... (shrink)

In lieu of an abstract, here is a brief excerpt of the content:preface In this issue, one cluster of articles presents scholarly and creative work focused on Latin American queer politics. Each article reveals queer challenges—theoretical, aesthetic, political, ideological, libidinal, corporeal—to prevailing logics of heteronormativity and neoliberalism, and to asymmetrical processes of knowledge production and circulation. Rafael de la Dehesa examines how political responses to AIDS in Brazil enabled surprising alliances between NGOs, activists, and the state, which produced radical social (...) change and, at times, engendered exclusion and vulnerability. Christine Keating and Amy Lind’s essay explores indigenous and transfeminist efforts to transform the Ecuadorian constitution, producing new conceptions of both state and family. Constanza Tabbush and Melina Gaona trace the rise and fall of a neighborhood organization in Argentina called Tupac Amaru, which provided a space of encounter for lesbian, non-gender normative, and marginalized women. In a review of recent work on Latin American sexualities, Juan Camilo Galeano Sánchez finds LGBT people across Latin America and the diaspora deploying “queer revolutionary gestures” as a form of resistance to social, political, and economic marginalization. María Amelia Viteri’s commentary examines the intellectual trajectories of a network of queer scholars from across the Americas. The art essay by Tara Daly engages Iquitos artist Christian Bendayán’s visual efforts to queer prevailing conceptions of the Amazon, and tatiana de la tierra’s* poems offer a deep celebration of female eroticism. * We have spelled tatiana de la tierra’s name in lower case in accordance with the wishes of her literary executors. 256Preface Another cluster of essays highlights reproductive rights and race in Mexico, Central America, and the Caribbean. Gabriela Arguedas Ramírez and Lynn M. Morgan study the tactics that right-wing, US-based organizations deploy against sexual and reproductive rights in Mexico and Central America. Jennifer L. Shoaff examines the Dominican cultural construction of the Haitian mother as “beggar-mother,” which shores up ideas of pathological black maternity. Ana-Maurine Lara’s article considers the gendered and sexual logics of anti-blackness, and anti-Haitianism, in the Dominican Republic. The provocation for our cluster on representations of queer identities and politics in Latin America came, broadly, from developments in Latin America in recent decades: the wave of LGBT organizing around issues from same-sex marriage to transgender rights, alongside the continued, if not escalated, violence against trans, travestis, and other queer people in countries throughout the region. More immediately, it came from a symposium on Latin American/Latin@ queer and sexuality studies, cosponsored by the Center for Latin American, Caribbean, and Latino Studies (CLACLS) and the Women, Gender, Sexuality Studies Department at the University of Massachusetts (UMass), Amherst, in March 2013. Several of the papers published here were initially presented at that event and have been complemented and extended by other analytical essays and creative material on similar questions. Based on their familiarity with the debates, Sonia Alvarez, UMass CLACLS Director and professor of political science, and Amy Lind, head of the Department of Women’s, Gender, and Sexuality Studies at the University of Cincinnati, offered invaluable input for this issue, and we thank them for their intellectual generosity and collaborative spirit. Three of the articles in the cluster take us inside the complex relations between queer movements and neoliberal institutions, illustrating the distinctive ways these dynamics play out in different national contexts and political configurations. In “NGOs, Governmentality, and the Brazilian Response to AIDS: A Multistranded Genealogy of the Current Crisis,” Rafael de la Dehesa argues that the AIDS crisis served as a “doorway to the state” for marginalized actors, such as sex workers and LGBT activists. These groups pushed for and won a national AIDS program that dramatically reduced rates of mortality and new infections in Brazil in the 1990s through universal access to treatment and a nonstigmatizing approach to prevention. Its success was based, in part, on World Bank Preface 257 loans and, in part, on a participatory model of public-private partnerships characteristic of neoliberal government. De la Dehesa argues that, “Far from encapsulating activism in a seamless web of biopolitical management... nodes of articulation between officials and activists became sites of conflict and productive tension.” However, while the alliances between NGOs... (shrink)

Resumo O objetivo deste artigo é sintetizar os principais elementos do confronto entre o pensamento do teólogo reformado Karl Barth e o do filósofo alemão Ludwig Feuerbach com relação aos temas da religião, teologia e antropologia, que na abordagem de ambos apresentam conexão direta. Para tanto, este estudo inicia-se com uma panorâmica apresentação feuerbachiana da interpretação antropológica da teologia e religião, particularmente a partir de sua obra mais famosa “A Essência do Cristianismo”, que conduz às suas conclusões de ataque à (...) teologia e re-significação da função da religião. A seguir, a reação de Barth às idéias de Feuerbach são contempladas, a partir de sua visão teológica teocêntrica. Nesse sentido, há a exposição de duas fases da reação barthiana ao pensamento de Feuerbach. Na primeira delas Barth apresenta certos elementos de concordância e aproveitamento das noções feuerbachinas, ao passo que na segunda fase a discordância é total. Em suas conclusões o artigo aponta que o debate entre Barth e Feuerbach gira em torno da idéia de reducionismo teológico ou religioso, tão presente nos debates epistemológicos dos estudos em Ciências da Religião. Palavras-chave : Barth; Feuerbach; teologia; religião; antropologia.This article aims to summarize the main elements of the confrontation between the reformed theologian Karl Barth’s conception and the German philosopher Ludwig Feuerbach’s thought concerning religion, theology and anthropology, which maintain straight connection in both approaches. For so much, this study begins with a feuerbachian panoramic presentation of the anthropological interpretation of theology and religion, particularly from his most famous work “The Essence of the Christianity”, which leads to his conclusions of attack upon theology and a re-signification of the function of religion. Thereafter, Barth’s reaction to Feuerbach’s ideas is discussed from his theocentric theological perspective. In this sense, there is an exposure of two phases of barthian reaction to Feuerbach. Firstly Barth presents topics of agreement with feuerbachian notions, while in the second phase the disagreement is total. Among the article’s conclusions there is an indication that the Barth-Feuerbach debate deals with religious or theological reductionism, usually present in epistemological discussions on Religious Studies. Key words : Barth; Feuerbach; theology; religion; anthropology. (shrink)

XIX. Yüzyılın sonları ve XX. yüzyılın başlarında Azerbaycan'da entelijansiya arasında milli bilinç ortaya çıkmış olsa da Sovyet dönemiyle birlikte bu süreç kesintiye uğramış ve toplumsal tabana yayılamamıştır. Sonuç olarak, var olan “Müslüman Kimliği”, Azeri toplumu için temel bir kimlik bağı olarak varlığını sürdürmeye devam etmiştir. Entelijansiyanın tasfiyesi ile birlikte, kullandıkları sloganlar ve milliyetçi semboller de ortadan kalkmış, Türk milliyetçiliği Azerbaycan'da bir ideoloji olarak varlığını koruyamamıştır. Sonuç itibariyle, politik-ideolojik milliyetçilik ve onun sloganları, milli bilinci canlı tutma imkanından yoksun bırakılmıştır. Bu makalede, (...) Sovyet Azerbaycan'ında milli bilinci besleyen temel faktörün İslâm ve Müslüman kimliği olduğu savunulmaktadır. Komünist rejim İslam’ın entelektüel ve ideolojik boyutlarını en aza indirmeyi başarmasına rağmen, kültürel norm ve yaşam tarzı haline gelen unsurlarını aşındırma konusunda başarısız kalmaktaydı. Sovyet Azerbacan’ında Müslüman olmak Azeri toplumunun bir üyesi olmak ve söz konusu toplumun yaşam tarzına bağlılık olarak algılanmaktaydı. Nitekim, Azerbaycan'da “Müslüman” tanımının göndermede bulunduğu yaşam tarzı Azeri toplumunu çevredeki -Ruslar, Ermeniler ve Gürcüler- toplumlardan ayıran temel faktör olmuştur. Bu anlamda, ortak yaşam tarzına ve kültürel normlara atıfta bulunan İslam, Sovyet döneminde Azeri toplumunun özdeşlik duygusunu pekiştirerek milli bilinci canlı tutmuştur.ÖzetBu çalışma Sovyet döneminde Azerbaycan’da İslam kimliğinin ve İslamî yaşam tarzının milli bilincin sürüdürülmesindeki rolü üzerine yoğunlaşmaktadır. Çalışmanın temel iddiası milli bilincin varlığını sürdürmesinde Müslüman kimliğinin ve İslami yaşam tarzının etkili olduğudur. Bu iddianın doğruluğunun kanıtlanması için belli tarihsel dönemde gerçekleşen, siyasi, toplumsal, demografik ve kültürel konularla ilgili analizler yapılmaktadır. Bu bağlamda XIX. yüzyılın ikinci çeyreğinden itibaren Rusya’nın işgali, milletleşme süreci ve arkasından yaşanan sovyetleştirme süreci Müslüman kimliği ve İslamî yaşam tarzi bağlamında ele alınmaktadır. Söz konusu dönem istatistiki kaynaklar, istihbarat raporları, propaganda kitapları, ve dönem üzerine yapılan akademik araştırmalar ışığında ele alınmış ve üzerine yorumlar yapılmıştır. XIX. Yüzyıla kadar siyasi ve kültürel açıdan İran’ın etkisi altında bulunan şimdiki Azerbaycan bölgesi Rusya İmparatorluğu tarafından işgal edilince bölge halkı ilk kez Hıristiyan yöneticilerin yönetimi altına girmiş oldu. Bölgedeki dayanaklarını güçlendirmek için Çar yönetiminin bölgeye yoğun bir şekilde Ermeni ve Rus nüfusu göç ettirmesi sonrasında ise Azerbaycan’daki Müslüman halk kendini ilk kez Hıristiyan topluluklarla çevrelenmiş olarak buldu. Hep kendisi gibi Müslüman olan toplumun bir parçası olan Azerbaycan toplumu Ruslardan, Ermenilerden ve Gürcülerden oluşan Hıristiyan toplulukların ortasında kendi kimliğini yeniden tanımlamak durumunda kaldı. Çar yönetiminin Azerbaycan’a göç ettirilen Ermeni ve Ruslar’a hem yasal olarak hem de uygulamalarda bir dizi ayrıcalıklar tanıması Azerbaycan Türklerinin kendilerini toplumsal, kültürel, ekonomik ve siyasi açıdan Hıristiyan baskısı altında hiss etmelerine neden olmuştur. Söz konusu baskı ve kayırmanın 1905 ve 1918 yıllarında Azerbaycan Türkleri ile Ermeniler arasında patlak veren çatışmalarda daha yoğun bir şekilde hiss edildiği görülmektedir. Yaşadığı tecrübeler Azerbaycan Türklerini dışlanma nedeni olan kimliklerini, yani Müslüman kimliğini, çevresinde bulunan gayri-muslim topluluklara karşı sahiplenmelerini sağlamıştır. XX. Yüzyılın başında toplumsal gelişimi sağlamak üzere halkın milli bilincini geliştirmeye yönelik faaliyetlerde bulunan, aynı zamanda Müslüman kimliğini de sahiplenen entelejensiya ve burjuvazi kesimi oluşmuştu. Bu süreç 1918 senesinde Azerbaycan’da, türkleşmeyi, çağdaşlaşmayı ve İslamlaşmayı simgeleyen mavi, kırmızı ve yeşil renkleri biraraya getiren bayrağı bulunan Cumhuriyetin kurulması ile sonuçlandı. Fakat cumhuriyet varlığını sadece 23 ay sürdürebildi ve 1920 yılında gerçekleşen sovyet işgali ile birlikte Azerbaycan’da milliyetçi ideoloji, onun idelogları ve sembolleri tamamen tasfiye edilerek yoğun bir şekilde sovyetleştirme politikaları uygulanmaya başladı. Sovyet döneminde milliyetçilik ideolojik düzlemde ortadan kalkmış olsa bile, halkın homojenleşmesini sağlayan, ulus devlete mahsus bir dizi donanımlar sağlandı. Sovyet versiyonunda olsa bile, milli bir devlet aygıtı, milli sınırlar, milli tarih, milli eğitim sistemi oluşturuldu. Neticede aynı dili, aynı tarih bilincini, aynı sınırları paylaşan fakat milli bir ideolojiden yoksun olan bir millet meydana geldi. İdeolojik milliyetçiliğin tehlikeli bir girişim (perilous venture) olduğu Sovyet Azerbaycanı’nda kültüre ve yaşam tarzına dayanan kültürel bir milliyetçilik gelişti. Kültürel milliyetçilik halkın dilini, tarihini ama özellikle de yaşam tarzını savunan bir tutum olarak Sovyet Azerbaycan’ında gelişme gösterdi. Bütün bunlar, yani kültürel özellikler ve yaşam tarzı Azerbaycan toplumunu kendini çevre toplumlarından –Ruslardan, Ermenilerden ve Gürcülerden– ayırdığı başlıca niteliklerdi. Bu bağlamda Sovyet Azerbaycan’ında milliyetçi ve vatansever olmak Azerbaycan toplumunun kültürüne ve yaşam tarzına sahip çıkmak anlamına gelmekteydi. Dolayısıyla kültürel milliyetçilik çevredeki halklarla etnik sınırları sürdürme ve milli bilinci canlı tutma açısından önemli bir role sahipti. Burada araştırma konumuz açısından üzerinde durulması gereken nokta Azerbaycan toplumunda yaşam tarzının ve kültürün önemli bir kısmının İslam ve İslamî gelenek görenekle yakından ilişkili olduğudur. Sovyetleştirme politikaları İslam’ın entelektüel ve ideolojik boyutunu ortadan kaldırma konusunda büyük ölçüde başarılı olduysa da İslam’ın kültürel normları ve yaşam tarzı haline gelen öğeleri kendi varlığını güçlü bir şekilde sürdürmekteydi. Sovyet rejiminin başarısız olduğu nokta, yönettikleri Müslüman toplumlara alternatif bir kültür ve yaşam tarsi sunamamaları idi. Sovyet döneminde İslam’ın cami, başörtüsü vb. somut sembolleri yok edilse de kişiler arası ilişkilerde, sosyal yapıda ve aile ilişkilerinde tezahür eden öğeleri varlığını sürdürmeye devam etmekteydi. Bütün bunlar Azerbaycan toplumunun kendini çevresindeki etnik kimliklerden Ruslardan, Ermenilerden ve Gürcülerden ayırt ettiği, dolayısıyla da milli kimliğinin sınırlarını muhafaza ettiği önemli kültür öğeleri idi. Kebinolarak bilinen dinî nikah, sünnet, cenaze ve yas merasimleri gibi yaşam döngüsü ritüelleri Azeri olmanın çok önemli göstergeleri olarak algılanmıştır. Sovyet ateist ideologlarının yaptıkları birçok araştırmalarda ve istihbarat raporlarında komunist partisi yöneticileri de dahıl olmak üzere halkın söz konusu yaşam döngüsü ritüellerini milli gelenek görenek olduğu gerekçesiyle sürdürdükleri belirtilmekteydi. Ateistler bile, bahsedilen yaşam döngüsü ritüellerine uymadıkları taktirde milli geleneklere karşı gelmekle suçlanacakları ve toplumdan dışlanacakları endişesiyle ritüelleri yerine getirmekteydiler. Kebinsadece Müslüman çiftler arasında kıyıldığından ve dini nikahsız yapılan evlilikler toplumda hoş karşılanmadığından Ruslar, Ermeniler ve Gürcülerle evlilik yapma oranları oldukça düşük kalmaktaydı. Erkek çocuğa sünnet yaptırmak o çocuğu Azeri toplumunun bir üyesi yapmak olarak algılandığından çocuğa sünnet yaptırmak onu diğer toplumların üyelerinden ayıran bir özelliğe kavuşturmak anlamına gelmekteydi. Ölen bir kişinin İslamî üsullere göre gömülmesi o cenazenin bir Rusa, Ermeniye veya Gürcüye değil, bir Azeriye ait olduğunun göstergesi olmaktaydı. Dolayısıyla İslamî kültürden kaynaklanan yaşam döngüsü ritüelleri aynı zamanda çevredeki etnik gruplarla sınırları belirlemekte, dolayısıyla milli ve etnik bilinci canlı tutmaktaydı. Böylece İslamî kültür ve yaşam tarzi Sovyet rejiminin milli ve etnik kimliklerin ötesinde yeni bir insan ve toplum tipi oluşturmayı amaçlayan Homo Sovieticus projesinin de en önemli panzehirlerinden biri olmuştur. (shrink)

Diese kleine Rechtsphilosophie bemillit sich, die heutige rechts­ philosophische Problematik in den groBen Rahmen der Geschichte der Rechtsphilosophie hineinzustellen. Ein derartiges Unterfangen macht eine strenge Auswahl erforderlich, und jeder wird bei einer solchen zum Teil davon beeinfluBt sein, was er im Hinblick auf die Problema­ tik der Gegenwart als wesentlich empfindet. Viel Interessantes muB notwendigerweise unberiicksichtigt bleiben; als MaBstab fiir die Auswahl habe ich dabei im wesentlichen die Originalitat des rechtsphilosophischen Beitrags angesehen. Eine Ausnahme· bilden die Naturrechtler des 18. Jahrhunderts. (...) Man wird gewiB auch hier iiber vieles streiten Mnnen. Ich mochte an dieser Stelle dem Herausgeber, meinem Freunde WOLFGANG KUNKEL, fiir die groBe Millie danken, die er sich im ganzen Verlauf der Arbeit gemacht hat. Cambridge, Mass., Friihjahr 1955. CARL J OACBlM FRIEDRICH. Inhaltsverzeichnis. Erster Teil. Die Geschichte. Selta I. Einleitung......................... 1 II. Das Recht aIs Wille Gottes: Die Erbschaft des Alten Testaments. 4 III. Das Recht aIs Teilhabe an der Idee der Gerechtigkeit: Plato und Aristoteles......................... 7 IV. Das Recht aIs Ausdruck der Gesetzlichkeiten menschlicher Natur: Die Stoa. und das romische Naturrecht............ 16 V. Das Recht als Friedensordnung der Liebesgemeinschaft: Augustin 21 VI. Das Recht aIs Teil und Spiegel der gottlichen Weltordnung: Thomas Aquinas und die Scholastik................. 25 VII. Das Recht aIs Geschichtsphii. nomen: Die Humanisten....... 30 VIII. Gesetztes Recht gegen Naturrecht: Die Souverinitatslehre bei Bodin, Althusius, Grotius..................... 34 IX. (shrink)

Ming Hanedanlığı'nın sonlarında ve 17. yüzyılın ortalarındaki Qig Hanedanlığı'nın başlarında yaşamış olan Şeyh Wang Daiyu, Çinli Muhammed b. Abdullah b. Elias'tan sonra Çin'deki en meşhur Müslüman alimlerden biridir. Şeyh'in yaşadığı dönem, İslam'ın Çin'de yükselişe geçtiği bir döneme karşılık gelmektedir. Bu dönemde Şeyh Wang Daiyu; bilimsel makaleler ve kitaplar yazmaya başlamış, Kur'ân-ı Kerim ve Hz. Peygamber’in sünnetindeki İslami fikirleri açıklamak için bazı Konfüçyüsçü terimler almış ve Konfüçyüsçü fikirleri İslami fikirlerle uzlaştırmaya çalışmıştır. Aynı zamanda İslam'a davet, İslam kültürünü yayma ve İslami yükseliş (...) hakkında sistematik fikirler ortaya koyma vazifesini üstlenmiştir. Bu makale temel olarak Şeyh'in biyografisine, tarihsel arka planına ve Çin medeniyeti ile İslam medeniyetinin nasıl uzlaştırılacağına dair analitik bir araştırmaya odaklanmaktadır. Nitekim onun döneminde İslam büyük bir gelişme ve canlılık kazanmıştır. Buradan hareketle Şeyh Wang Daiyu'nun İslam kültürü ile Çin kültürünün etkileşimine büyük katkı sağladığını söyleyebiliriz. Bu makale, -dünyanın Çin’i (ve Çin’li Müslüman âlimleri) daha iyi tanıması maksadıyla- “Çin hikayelerini iyi anlatın” milli sloganını gerçekleştirmeyi amaçlamaktadır. Ayrıca araştırmacı, bin yılı aşkın bir süredir Çin'de İslam'a davet etmek ve İslam medeniyetini yaymak için koşturan, vatana ve millete büyük katkılar sunan Müslüman alimleri dünyaya tanıtmayı hedeflemektedir. Araştırmanın mümkün olduğunca eksiksiz olabilmesi için tarihsel ve analitik yöntem bir arada kullanılmıştır. Araştırmada; Şeyh Wang Daiyu’nun hayatı, eserleri, İslâm’ın onun dönemindeki özellikleri ve Şeyh’in, Çin medeniyeti ile İslam medeniyetini nasıl uzlaştırdığı gibi hususlar ele alınacaktır. (shrink)

Bu makale Sovyet tarihçiliğinde milliyetler meselesini ve bağlantılı olarak tarih yazımındaki değişimleri incelemektedir. Sovyetler Birliği’ndeki politik, sosyal, iktisadi ve askeri değişimler ve kırılmalar tarihsel çalışmaların ve tarih yazımındaki milliyetlere yönelik söylemin değişmesine neden olmuştur. Diğer bir deyişle, söylem değişimleri siyasi gelişmeleri takip etmiş ve siyasi önceliklere göre değişmiştir. Sovyet tarih yazımında dönemselleştirme, Sovyetler Birliği Komünist Partisi’nin yerel milliyetçiliklere yönelik politikalarını nasıl değiştirdiğine ve buna uygun olarak Sovyet tarihçiliğinin milliyetler meselesiyle ilgili söylemlerindeki değişime atıf yapmaktadır. Sovyet tarih yazımında milliyetler meselesi kapsamındaki (...) tartışmalar, yerli halkların, yani Rus olmayanların, Çarlık Rusya’sı yönetimine nasıl yaklaşacakları, kendi geçmişlerine, tarihlerine, kahramanlarına, onların eylemlerine ne kadar odaklanacakları, tarihi ve milli şahsiyetleri ne kadar yüceltecekleri, Çarlık yönetiminin sömürgeci olup olmadığı ve Rus Çarlığına karşı yapılan isyanların gerici mi yoksa ilerici mi olduğu gibi konuları içermektedir. Bu gibi konular Stalin dönemi Orta Asya Sovyet tarihçiliğine egemen olmuş ve merkezin politikaları değiştiğinde tarihçiler de görüşlerini siyasal değişimlere uydurup güncellemişlerdir. 70 yıllık Sovyetler Birliği deneyimi birçok konuda olduğu gibi tarih yazımında da birbiriyle uyuşmayan farklı eğilimleri içermiş, bir dönem Rus milliyetçiliği baskı altında kalır yerel milliyetçiliklerin gelişmesine izin verilirken takip eden dönemde ise yerel milliyetçilikler baskıdan payına düşeni almıştır. 1930’lardan itibaren Türkistan gibi Sovyetler Birliği’nin bazı bölgelerinde birleştirici tarih anlatısı yasaklanıp Orta Asya halklarının ortak bir geçmiş algısına sahip olması engellenirken ülkenin batısında Slav halkları açısından tam tersi bir politika izlenmiştir. (shrink)

Las siguientes páginas versan sobre la idea del Estado en la obra de José Ortega y Gasset, mostrando los cambios que en torno a aquella idea se producen en su pensamiento. En un primer periodo de mocedad, Ortega idealiza el papel de Estado influido por la tradición del pensamiento clásico y germano. En un segundo momento, a partir de la programática fecha de 1914, se producirá un giro en su pensamiento, quedando el Estado al servicio de la sociedad o la (...) realidad nacional, y por lo tanto en una posición “subalterna” frente a la posición dominante que Ortega le concedía en sus primeros años como intelectual. (shrink)

ÖZ Geçmişi insanlık tarihi kadar eski olan iyilik yapma ve sevap kazanma duygusundan doğan vakıf, İslam ile birlikte hukuksal bir zemin kazanarak ebedi bir müessese haline gelmiştir. Sosyo-kültürel ve dini hizmetleri üstlenen vakıf ya da vakfa benzer fiiller yalnızca Müslümanlar arasında değil diğer dinlere mensup insanlar arasında da yaygın şekilde görülmekteydi. Örneğin Hint devletlerinde kralların din adamı olan Brahmanlara köyler hediye ettiği görülmektedir. Brahmanlar bu köylerin mülküne sahip olmamakta, köylüler tarafından işlenen toprakların gelirini almakta ve böylece varidat sahibi olmaktaydılar. Dârülislâm’da (...) gerek Müslüman gerekse de gayrimüslim tebaa tarafından kurulan vakıflar şerʻî hukuka bağlı olarak faaliyet göstermekteydi. Osmanlı Devleti’nin üç yüz yedi yıl hüküm sürdüğü Kıbrıs Adası’nda da aynı şerʻî hükümler bağlamında çok sayıda vakfın kurulduğu görülmektedir. Osmanlı Dönemi Kıbrıs vakıfları üzerine birçok çalışma yapılmasına rağmen bunlardan yalnızca biri gayrimüslim vakıflarını konu edinmektedir. Söz konusu çalışmada ise yalnızca yedi şahıs vakfı ele alınmakta ancak kiliselere ait fetih öncesi ve sonrası vakıflarına değinilmemektedir. Bu çalışmada işaret edilen söz konusu eksiklik üzerinde durulacaktır. Genel olarak KKTC Girne Milli Arşiv ve Araştırma Dairesinde bulunan Kıbrıs Şerʻiyye Sicilleri kaynak olarak alınmakla birlikte, Osmanlı Arşivi ve Vakıflar Genel Müdürlüğü Arşivinden tespit edilen belgeler analiz edilecektir. Öncelikle gayrimüslim ve zimmî kavramları açıklanarak Kıbrıs’ta bu kategoriye giren şahıslar ve bunların hukuki haklarına değinilip İslam hukukunda gayrimüslimlerin vakıf kurma hakları üzerinde durulacaktır. Diğer bir başlık altında iki tablo halinde verilen biri iptal edilmiş on bir şahıs vakfı ile farklı cemaatlere ait yirmi bir kilise ve manastır vakfı ayrıntılı olarak incelenecektir. (shrink)

Intensive Science and Virtual Philosophy cuts to the heart of the philosophy of Gilles Deleuze and of today's science wars.At the start of the 21st Century, ...

Toplumların sosyal yapısının harcı yahut temeli mesabesinde olan ahlaki erdem ve faziletler, kuşaklar arasında daha çok edebi eserlerle nakledilmektedir. Zira toplumların milli sermayeleri olan edebiyatçılar, yaşadıkları dönemde kendilerine tevarüs eden ahlaki birikimi söz sanatları ile yeniden cazibeli edebi bir kalıba döküp sunmaktadır. Cahiliye dönemi de dâhil olmak üzere Araplar, sosyal ilişkilerinde güzel buldukları davranışları şiir kaydıyla muhafaza etmeye çalışmışlardır. Aile içi iletişimden güçlü bir kabile reisinin huzurunda takınılacak tavra kadar pek çok görgü kuralı şiirde nazmedilmiş ve bu türden şiirler Arapların (...) sosyal yaşam rehberi haline dönüşmüştür. Sadece şiir değil mensur eserlerde de sosyal faziletlere dair ilgi çekici ibretlik hikâyeler ve yaşanmış olaylara dair anlatılar bulunmaktadır. Müslüman Arapların henüz hicri ilk yüzyıldan itibaren tanıştığı servet ve beraberinde gelen şehirleşme, sosyalliğin güçlenmesi ve bundan mütevellit olarak da sosyal erdemlerin daha fazla bir önem kazanması sonucunu doğurmuştur. Bu makalede özellikle Abbasi dönemi edebiyatçılarının söz konusu sosyal erdemler bağlamında dikkat çekmek istedikleri hususlar bir araya getirilmiştir. Çalışma, klasik dönemden günümüze ulaşan edebi malzemenin –makale düzeyinde- önemli konu başlıkları halinde tasnif edilmesini amaçlamıştır. (shrink)

Comment penser l’amitié sans recourir à une affirmation politique ou théologique? Nous montrons d’abord la reprise chrétienne et la transformation de l’amitié, telle que la concevait l’Antiquité, à partir de la réinterprétation augustinienne des textes de Cicéron. Puis nous proposons de réfléchir à cette nouvelle conception de l’amitié, en nous appuyant sur les textes de Jacques Derrida, qui cherche à établir la possibilité d’une amitié d’« avant les amitiés », fondée sur aucune fraternité. Pour Derrida, une telle amitié est rendue (...) possible par le langage, qui se pense d’abord comme hospitalité. Nous reprenons enfin la lecture des textes d’Augustin, pour montrer leur convergence avec cette nouvelle définition de l’amitié, en éclairant le rôle qu’y joue la confessio. (shrink)

Rio de Janeiro, the opening of the carnival. On the Friday evening preceding Mardi Gras, the mayor of Rio hands over the keys to the city to King Momo, sovereign of the carnival. Immediately the samba breaks out in the brightly lit streets of the city. Newspapers, magazines and television feature big headlines describing the event and glorifying the holiday kingdom. They all report that the city is being shaken by winds of madness, that licence and inversions of every variety (...) are rampant, that the leveling of individuals and the abolition of social distances illustrate the resolutions of conflicts in a collective dream of joy and happiness…. (shrink)

Destân-ı İbrâhîm, Anadolu İslamî Türk edebiyatının teşekkül devresine ait manzum hikâyelerden biridir. Mesnevi nazım şekliyle yazılan bu eser, Hz. Peygamber’in, cariyesi Mâriye bint Şem‘ûn el-Kıbtiyye’den (öl. 16/637) dünyaya gelen oğlu İbrahim’in (öl. 10/632 [?]) vefatını konu edinmektedir. Eserin, yurt içi ve yurt dışı kütüphanelerinde çok sayıda yazma nüshası bulunmaktadır. Bu durum eserin halk tarafından sevildiğinin, yazıldığı dönemden itibaren ilgi ve alaka gördüğünün en önemli göstergesidir. Bu nüshalardan bazıları farklı araştırmacılar tarafından incelenmiş ve yayınlanmıştır. Bu çalışmada eserin daha önce herhangi bir (...) çalışmaya konu edilmemiş, Ankara Millî Kütüphanedeki 06 Mil Yz A 2664/7 numaralı nüshası incelenmiştir. Zikredilen nüsha, eserin şimdiye kadar tespit edilmiş en hacimli nüshasıdır. Bu yönüyle hem daha önce incelenen nüshalardaki kurgu ve tahkiye problemini ortadan kaldırmakta hem de şaire dair yeni bilgiler ihtiva etmektedir. Halkı eğitmek, dinî bilinci yerleştirmek maksadıyla yazılan bu eserde, hedef kitleye ve yazılış gayesine uygun bir şekilde, tasannudan uzak, sade ve samimi bir üslup tercih edilmiştir. Eser, sohbet meclislerinde bir toplantı süresince okunup tamamlanmaya uygun hacmiyle de dönemin ihtiyaçlarını karşılamaktadır. Türk düşünce tarihi açısından oldukça ehemmiyetli olan eser, telif edildiği dönemin dil özelliklerini günümüze aktarması açısından da kıymetlidir. Eser, yazıldığı dönem olan Eski Anadolu Türkçesinin ses ve şekil özelliklerini taşımaktadır. Dil ve kültür tarihimize ışık tutan bu eserin, yeni ve muhkem nüshalarının tespiti alana dair çalışmalara mühim katkılar sağlayacaktır. Çalışma, giriş ve üç bölüm şeklinde düzenlenmiştir. Girişte, eserin yazıldığı döneme ve müellifine dair bilgiler verilmiştir. “Eser Hakkında Genel Bilgiler” başlığını taşıyan birinci bölüm iki alt başlığa ayrılmış; önce eserin dil, şekil ve söyleyiş özellikleri incelenmiş, ardından eserin muhtevasına yer verilmiştir. İkinci bölüm çalışmanın konusunu teşkil eden Ankara Millî Kütüphanedeki 06 Mil Yz A 2664/7 numaralı nüshaya hasredilmiştir. “Nüsha Hakkında Genel Bilgiler” başlığını taşıyan bu bölüm kendi içinde iki alt başlığa ayrılarak önce nüshanın ayrıntılı tavsifi yapılmış, ardından bu nüshanın literatüre katkılarına temas edilmiştir. Üçüncü ve son bölümde bahsi geçen nüshanın transkripsiyonlu metnine yer verilmiştir. (shrink)

Tanzimat’la başlayan eğitim felsefesi ve politikamız, Batı eksenli bir seyir içerisine girmiştir. Cumhuriyet’e kadar yürütülen iyileştirme ve ıslah çalışmaları ise kayda değer bir gelişme gösterememiştir. Osmanlı dönemindeki birtakım önemli girişimler ve düzenlemeler, Cumhuriyet dönemini hazırlamıştır. Islahat, Meşrutiyet ve Cumhuriyet dönemleri, Batılı paradigmaların çevresinde eğitimi konumlama ve kodlama çalışmalarıyla sürmüşse de bu eğitim paradigmasının manevî ve yerli/millî değerlerden kopuk, pozitivist eksenli olması eğitimde beklenen olumlu neticeyi vermemiştir. Bir ülkenin eğitim politikası, o ülkenin önem verdiği ve eğitim sistemine de yansımış olan değerlerle (...) başlar. Bu değerler eğitimin çerçevesini, amaçlarını ve yönünü belirler. Bir ülkenin eğitim politikası, o ülkenin önemsediği ve eğitimine de yansımış manevî, milli/yerli değerlerle başlar. Bu değerler, eğitim politikasının genel hatlarını, hedeflerini ve gidiş yönünü belirler. Manevî ve milli bir “Eğitim Felsefesinin” ve “Eğitim Politikasının” nasıl olması gerektiği konusunda yapılan akademik çalışmaların sayısı son yıllarda giderek artmaktadır. Bu çalışmalardan biri de Prof. Dr. Bayram Ali Çetinkaya’nın kaleme almış olduğu “Eğitim Politikamız ve Felsefemiz” başlıklı çalışmasıdır. (shrink)

Bu çalışma, İlkokul 4. Sınıflarda okutulmak üzere Milli Eğitim Bakanlığı, Talim Terbiye Kurulu Başkanlığı tarafından 28.05.2018 tarih ve 78 kurul kararıyla 2018-2019 yılından itibaren 5 yıl süreyle ders kitabı olarak kabul edilen Barış Pınarbaşı’nın yazdığı, Ankara-2019 baskılı Tutku yayıncılıkça yayınlanan kitabı ele almaktadır. Çalışmamız sözü edilen ders kitabını görsel tasarım, içerik, dil ve anlatım ile eğitsel tasarımı oluşturan kazanımlar, öğretme-öğrenme süreci açısından değerlendirmektedir. Bir inancın öğrenilmesi, benimsenmesi ve birey tarafından yaşama geçirilmesinde öncelik, inanmanın iknaya dayalı olmasına bağlıdır. Bu ise ancak (...) düzenli, sistematik ve bireyin gelişimine uygun bir eğitim yürütmekle mümkün olabilir. Bu durum, bireyin gelişim evrelerini bilmeyi, öğretim materyalini ona uygun bir biçimde düzenlemeyi zorunlu kılmaktadır. Eğitim ve öğretimden beklenen hedef ve kazanımların gerçekleşmesi de buna bağlıdır. Elde edilen bulgulara göre 4. Sınıf DKAB ders kitabının tasarımında; tu-tarlılık, sayfa düzeni, görsel materyaller, yazı türü, yazı boyutu, yazı stili ve vurgulama araçlarının kullanımı gibi faktörlerin yeterince dikkate alınmadığı görülmüştür. Ders Kitabının dil ve anlatım yönünden öğrencinin bireysel öğrenmesine katkı sağlayacak yeterliliği konusunda sorunlu olduğu anlaşılmıştır. Ders kitabında sınıf düzeyine uygun olmayan bazı zorlayıcı metinler de yer almıştır. 4. sınıfta yoğun olarak bilgi verici metinlerin verilmesi, öğrencilerin okuduklarını anlama performansı, öğrencinin akademik başarısında kritik bir role sahiptir. Bu nedenle incelediğimiz ders kitabı hedef yaş için okuduğunu anlama, bir metnin ana fikrini belirleme, bilgiler arasında ilişki kurabilme yeterliğine sahip olabilme seviyesiyle kısmen uyumludur. (shrink)

Le site d'éditeur indique : "Editam-se neste volume ensaios elaborados num período relativamente largo de algumas décadas. Apesar de escritos em tempo e com circunstâncias e fins diversos, a sua reunião num volume apresenta uma lógica não só de denominador comum - situam-se todos no campo da História das Ideias Políticas e do Direito -, mas de complementaridade, retoma e/ou desenvolvimento relativamente a aspectos abordados noutros estudos nossos no mesmo domínio. Integram-se, assim, na lógica do tempo próprio do autor.".

Resumo Palavras-chave: Espinosa. Prudência. Regra prática. Sabedoria teórica. Vulgo. Este artigo propõe-se a analisar o sentido de prudência na Ética de Espinosa. Será examinado o modo como o filósofo apresenta sua noção de prudência ao comunicar suas ideias tanto ao não filósofo como a um leitor mais apto à compreensão da “verdadeira filosofia”. Espinosa escreve, no Tratado Teológico Político, que, para que seja entendido e ensinar qualquer doutrina ao gênero humano, terá de adaptar seus argumentos à compreensão de todos. Assim, (...) sua noção de prudência é uma arte de adaptar sua comunicação ao vulgo e menciona a necessidade de demonstrar essa regra prática através da experiência. Contudo, existe um caminho almejado pelo filósofo que busca a conciliação de uma sabedoria teórica que pretende alcançar uma “prudência mais alta”. Este artigo buscará indicar alguns conceitos e considerações presentes na obra de Espinosa em que sua noção de prudência opera e tem suas bases firmadas no campo do conhecimento e da razão, assim como no campo dos afetos e das relações afetivas. A Parte V da Ética considera em seu primeiro axioma o lugar de mudanças que ocorrem em um mesmo sujeito como uma prática inseparável daquilo que Espinosa designa como prudência. Sem a intenção de esgotar a apresentação desse tema no pensamento do filósofo, essa compreensão será o ponto de partida deste trabalho ainda em andamento, para a análise e reflexão da noção e do sentido de prudência espinosana. (shrink)

An examination of the post-Darwinian history of biological taxonomy reveals an implicit assumption that the definitions of taxon names consist of lists of organismal traits. That assumption represents a failure to grant the concept of evolution a central role in taxonomy, and it causes conflicts between traditional methods of defining taxon names and evolutionary concepts of taxa. Phylogenetic definitions of taxon names (de Queiroz and Gauthier 1990) grant the concept of common ancestry a central role in the definitions of taxon (...) names and thus constitute an important step in the development of phylogenetic taxonomy. By treating phylogenetic relationships rather than organismal traits as necessary and sufficient properties, phylogenetic definitions remove conflicts between the definitions of taxon names and evolutionary concepts of taxa. The general method of definition represented by phylogenetic definitions of clade names can be applied to the names of other kinds of composite wholes, including populations and biological species. That the names of individuals (composite wholes) can be defined in terms of necessary and sufficient properties provides the foundation for a synthesis of seemingly incompatible positions held by contemporary individualists and essentialists concerning the nature of taxa and the definitions of taxon names. (shrink)

O presente trabalho resulta de um estudo da reentrada do ensino de Filosofia no currículo do ensino médio e sua repercussão no curso de graduação em Filosofia ofertado pela Universidade Estadual Vale do Acaraú, em Sobral-CE, cujo objetivo é provocar uma reflexão sobre o ensino de Filosofia na educação básica de nível médio e a intensidade desse impacto com o retorno da disciplina. Assim, analisamos se esse impacto aconteceu de forma positiva ou negativa para o curso de Filosofia da UVA. (...) Nosso trabalho enfocou aqui, pesquisas e gráficos elaborados através da coleta de dados oficiais em alguns setores administrativos da Universidade, onde tiramos a conclusão dessa análise. (shrink)